บุคคลที่ชอบ ในสายวิชาการ คือ สตีเฟน ฮอว์คิง
เหตุผลที่ชอบ เพราะ เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาทางด้าน ทฤษฎีทางฟิสิกส์ และจักรวาล และตนเองก็สนใจทางด้านนี้อยู่ เขาได้ศึกษาทางด้านฟิสิกส์ของหลุมดำ และเป็นคนที่บอกว่า “หลุมดำไม่ควรจะเป็นหลุมดำเสียทีเดียว แต่ควรจะแผ่รังสีอะไรออกมาบ้าง โดยเริ่มที่วัตถุจำนวนมหาศาลนับพันล้านตัน แต่มีความหนาแน่นสูง คือกินเนื้อที่ขนาดเท่าโปรตอน เขาเรียกวัตถุเหล่านี้ว่าหลุมดำจิ๋ว ซึ่งมีแรงโน้มถ่วงและมวลมหาศาล แต่สุดท้ายหลุมดำนี้ก็จะระเหิดหายไป” การค้นพบนี้ทำให้ประทับใจ ในความสามารถ ถึงปัจจุบันเขาจะเป็นอัมพาต แต่เขาก็ยังเขียนหนังสือ และทำวิจัยต่อ
ประวัติ
สตีเฟน ฮอว์คิง
เกิดที่เมืองอ๊อกซฟอร์ดไชร์ ประเทศอังกฤษ
หลังจากนั้นก็ได้รับการคัดเลือกเป็นนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด
ผลงาน
ในปี พ.ศ. 2513 ฮอว์คิงและเพนโรสก็ได้ร่วมกันเขียนรายงานสรุปว่าทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของไอน์สไตน์ นั้นกำหนดให้เอกภพต้องเริ่มต้นในซิงกูลาริตี้ ซึ่งปัจจุบันนี้รู้จักกันว่า บิ๊กแบง และจะสิ้นสุดลงที่ หลุมดำ
เมื่อ ปี พ.ศ. 2517 เขาได้เป็นสมาชิกที่มีอายุน้อยที่สุดของราชบัณฑิตยสถานของอังกฤษ และได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์สาขาฟิสิกส์แรงโน้มถ่วง ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในปี พ.ศ. 2520
เป็นผู้เขียนหนังสือ A Brief History of Time (ประวัติย่อของการเวลา )
The Grand Design (ประวัติย่อของเอกภพ)
The Universe in a Nutshell (จักรวาลในเปลือกนัท)
ปัจจุบัน สตีเฟน ฮอว์คิงต้องนั่งรถไฟฟ้าที่ควบคุมด้วยระบบคอมพิวเตอร์ เนื่องจากเขาพูดและขยับตัวไม่ได้ ทำได้เพียงขยับนิ้วและกะพริบตา แต่ก็ยังสามารถสื่อสารกับโลกภายนอกได้ด้วยอุปกรณ์พิเศษที่สังเคราะห์เสียงพูดได้จากตัวอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น